Ses;
“gam çekme vaktin oğlu
sabret ki açılsın perdeler.”
Dem;
bir alem ki,
okumakla bilinmez,
bir yol ki,
yürümekle gidilmez,
bir sır ki,
söylemekle dile gelmez,
yoktur Elif Ba’sı,
anlatsan dilin dönmez…
Gam;
sustum
tüm bildiklerimi,
yuttum
en acı zehri,
konuşsam Fuzuli
haykırsam Baki,
meğer bu kubbe
benden bile malayani…

Comments